Lees ik dat nou goed?
Is dit echt opruim-queen Marie Kondo die vertelt dat ze het 'een soort van opgegeven' heeft om haar eigen huis opgeruimd te houden?
Yep, het is waar: openhartig vertelt mevrouw 'Spark Joy' in een interview dat haar huis, sinds de komst van haar derde kind, helemaal niet meer zo opgeruimd is.
En ze heeft er vrede mee, haar verwachtingen zijn wat getemperd.
Vind ik een mooi iets om te lezen, het is ook best druk met jonge kinderen.

Oké, nu klink ik wellicht cynisch maar ik denk dat haar 'bekentenis' onderdeel is van de marketing voor haar nieuwe boek ;-)
Dit boek, Marie Kondo's Kurashi at Home (how to organize your space and achieve your ideal life) gaat over het Japanse concept kurashi.
Kurashi is een manier van leven en gaat over de vraag hoe jij jouw tijd op de meest ideale manier kunt besteden.

Het gaat hierbij dus óók over opruimen maar dan in relatie tot tijd.
Keuzes maken, net als bij het opruimen van spullen.
Tijd doorbrengen met de mensen van wie je houdt, een middagdutje doen, met je kinderen naar het park.
Allemaal veel belangrijker dan een opgeruimd huis willen hebben toch?

Als je het mij vraagt: Het een sluit het ander niet uit.  
Het hebben van (jonge) kinderen betekent niet dat jouw woning niet opgeruimd kan zijn.
Het is ook niet eerlijk om kinderen als de oorzaak van rommel te zien.
Je zit gewoon in een bepaalde fase, elke fase vraagt weer iets anders van je, maar in de basis heeft dat niets met 'opgeruimd of niet' te maken.

Als ouders/opvoeders geef je op liefdevolle wijze de grenzen aan waarbinnen het kind zich vrij kan bewegen en ontwikkelen.
Dat is volgens mij waar het ouderschap om draait.
Dit begrenzen geldt ook voor speelgoed en alle andere spullen die met de komst van een kind je huis in zullen stromen.
Waar wordt het speelgoed in opgeruimd bijvoorbeeld. Is dat een kast, of een aantal stapelbakken?
Hoeveel speelgoed er is, dat kun je ook begrenzen. Is de kast vol, tja, dan zal er iets weg moeten voordat er nieuw speelgoed in kan.
Worden er door jouw kind regelmatig steentjes, takjes en andere schatten mee naar huis genomen, dan kun je dit begrenzen door x aantal glazen potten waarin dit alles bewaard kan worden.
Zo leert het kind dat er wel eens keuzes gemaakt moeten worden en dat is niet zielig.
Géén grenzen stellen, dat is pas zielig.

Mijn kinderen zijn inmiddels 19 en 15 en ik weet nog goed hoe anders het was toen ze klein waren.
Toen hadden we één muur in de woonkamer waarlangs kastjes en een tafeltje stonden met het speelgoed en werd er volop gespeeld.
Aan het eind van de middag was het tijd om op te ruimen.
Nodig voor de rust, in de eerste plaats voor ons want wij zaten 's avonds nog in de woonkamer.
Ik geloof dat je beter tot rust komt als er ook rust in de hoeveelheid spullen om je heen is.

Later, in een volgende fase, maakten we van een gedeelte op zolder een speelzolder, waar ze zonder toezicht konden spelen.
Daar kon al het speelgoed rustig een tijdje uitgestald blijven liggen, deur dicht en niemand had er last van.
En toch werd daar ook regelmatig opgeruimd, dat speelt de volgende dag een stuk fijner.
Inmiddels is bijna al het speelgoed weggegeven of verkocht en staan er boeken, spelletjes en verfspullen.

Met de komst van kinderen en zeker als de schoolperiode start, komen er dagelijks nieuwe spullen binnen.
Tekeningen, knutsels, rapporten, noem maar op.
Het vraagt van jou dat je de grenzen blijft stellen en bewaken.
Mijn kinderen hebben allebei een opbergdoos met daarin een aantal knutsels van de basisschool periode.
Er is een kleine selectie tekeningen en een paar schriftjes van elk schooljaar.
Per jaar hebben we één tekening of schilderij ingelijst en die hangen in de gang.
Veel leuker om één 'kunstwerk' uit te lichten in een mooie lijst dan dozen vol waar niemand meer naar kijkt.

Wat ik wil aankaarten is dat je ook met kinderen een prima opgeruimd huis kunt hebben en kunt gaan minimaliseren.
Immers: Hoe minder spullen je hebt, hoe minder tijd je hoeft te besteden aan opruimen.
Het gaat erom hoe jij wilt leven en daar neem je jouw kinderen in mee.

Wat Marie Kondo betreft: Ik denk dat het bij haar thuis nog steeds wel opgeruimd is.
De aard van het beestje.
Met haar imperium heeft ze vast ook genoeg mensen die haar helpen.
Maar goed, ze laat de teugels wat vieren en leeft meer vanuit kurashi.
En dat is een goede zaak!

Ik ben benieuwd naar jouw reactie en hoe jij dit doet/deed met jouw kind(eren).
Heb je een leuke tip om te delen?

Vind jij dit blog waardevol?
Leuk om een reactie van je te lezen, laat deze gerust achter!
En je kunt dit blog delen in jouw netwerk, dankjewel daarvoor.

Heb je een vraag?
Ik help je graag verder in een nieuw blog, stuur me een berichtje!
Kijk ook eens op mijn Youtube kanaal voor meer tips en inspiratie.

0 Comments

Leave a Comment